مقایسه اثر تجویز مزمن مرفین و ترامادول در دوره نوزادی بر آستانه درد موش صحرایی نا بالغ
نویسندگان
چکیده
مقدمه: بشر همواره به دنبال دستیابی به داروهایی برای کاهش احساس درد بوده، در این راستا مرفین از داروهای مخدر مهم و ترامادول از داروهای صناعی مهم است. اما درمورد مقایسه عملکرد ضد دردی این داروها در دوران نوزادی و قبل از بلوغ مطالعات اندکی وجود دارد. روش ها: نوزادان نر موش صحرایی(49 سر) به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. در سن 8 الی 14 روزه یک گروه سالین، دو گروه دیگر ترامادول یا مرفین به صورت دوز افزایشی دریافت کردند. در سن 21 روزه، موش ها به گروه های کوچکتر تقسیم شدند و در سن 22 الی 28 بعد از تولد (برای بار اول یا مواجهه مجدد) سالین، مرفین و ترامادول دریافت کردند. در روز 22 و 28 آزمون صفحه داغ از آنها گرفته شد. یافته ها: مواجهه با مرفین زمان تاخیری درد را بطور معنی داری افزایش داد، این افزایش برای مرفین مزمن(p28) بیشتر از مرفین تک دوز(p22) بود، اما ترامادول اثر معنی داری نداشت. مرفین و ترمادول در مواجهه مجدد، بطور معنی داری زمان تاخیری درد را افزایش دادند. که برای ترامادول تک دوز بیشتر از ترامادول دوز افزایشی بود و برای مرفین با دوز افزایشی بیشتر از مرفین تک دوز بود. نتیجه گیری : بنظر می رسد اثر ضد دردی مواجهه مجدد با ترمادول در موش های نابالغ بیشتر از مرفین است و اثر مرفین در نوزادی وابستگی بیشتری به دوز مصرفی دارد. احتمالا تغییر در تکامل سیستم های مغزی در اثر مواجهه با این داروها و مکانیسم عملکردی متفاوت مرفین و ترامادول مبنای این نتایج باشند.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی اثر تجویز مزمن مرفین بر رفتار تغذیه ای موش های صحرایی نر
مقدمه: اوپیات ها در تنظیم برخی از کارکردهای بدن و تظاهرات رفتاری نقش دارند. مصرف مزمن یا حاد مرفین می تواند پاسخ های متفاوتی را به همراه داشته باشد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز حاد و مزمن مرفین بر میزان مصرف غذا در رت های نر بوده است. مواد و روش ها: برای این منظور از 30 سر موش صحرایی نر با وزن حدود 300-250 گـــرم از نژاد اسپراگ-داولی استفاده شد که به طور تصادفی در 3 گروه کنترل، حا...
متن کاملاثر تزریق مزمن مرفین در دوره نوزادی بر تشنج حاصل از پنتیلن تترازول در دوره قبل از بلوغ موشهای صحرایی
Background & Aims: Frequent administration of morphine leads to increase in motor activity, motivational properties, and other responses related to this kind of drugs. It has been reported that the impact of morphine on seizure is dose dependent. The aim of this study was to study the impact of chronic exposure to morphine on pentylenetetrazol-induced seizure in rats. Materials & Methods: Neon...
متن کاملمقایسه اثر تجویز مزمن مورفین و ترامادول در دوره شیرخواری بر تشنج حاد حاصل از پنتیلن تترازول در موش صحرایی نابالغ
Background: It is demonstrated that morphine and tramadol affects seizure but the mode of action of these drugs on seizure has not been compared yet with increasing of age. The aim of this study was to compare the impact of exposure to these drugs on Pentylenetetrazol-induced seizure in immature rat.Methods: Male neonate rats were randomly chosen and divided into three groups namely Saline (n=2...
متن کاملاثر تجویز داخل نخاعی genipin بر درد و بی دردی ناشی از مرفین در موش صحرایی
مقدمه: ucp2 در غشای داخلی میتوکندری، باعث تغییر در فعالیت کانال های katp و تغییر در تحریک پذیری سلول می شود که احتمالاً با کاهش تولید atp می باشد. با توجه به بیان ucp2 در آوران های درد در نخاع، و نقش این کانال ها در بی دردی مرفین، احتمال تأثیر تجویز داخل نخاعی genipin، مهار کننده ucp2، بر احساس درد و بر بی دردی ناشی از مرفین بررسی شد. روش ها: جهت ارزیابی درد حرارتی و شیمیایی در موش های صحرایی نر...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
physiology and pharmacologyجلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۱۹۹-۲۰۸
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023